Pół roku

Nie mam chwilowo kompletnie czasu, a tu minęło pół roku od startu Krytykanta i należy się Państwu jubileuszowy wpis. Pojawi się jeszcze w tym tygodniu, a na razie krótki raport. Licząc od grudnia włącznie - kiedy to zaczął bić licznik - odnotowałem blisko 35 000 wejść, w tym ponad 10 000 w samym marcu. Nie wiem czy to dużo, dla mnie bardzo - za co Przemiłym Czytelnikom, Nieocenionym Artystom i Wielce Szacownym Komentatorom serdecznie dziękuję. Mam nadzieję, że przez te pół roku chociaż kilkoro z Państwa zaczęło poddawać w wątpliwość to, co ogląda i to, co czyta - nie wyłączając tekstów mnie samego. Jeśli tak, to bardzo dobrze, bo wyrazistość dyskusji oraz polaryzacja stanowisk to dla polskiej sztuki ciągle towary deficytowe. Raz jeszcze dzięki za aktywność i niezmiennie zapraszam do krytycznej lektury. Tymczasem dla wygody Szanownych Państwa (i swojej, nie ukrywajmy, też) wprowadzam podział postów, także w archiwum. Odświeżyłem nadto motto - nie wyrzekając się rzecz jasna treści poprzedniego. Mam także nadzieję, że po występach Wojtka NYC i Marcina z Hypergogo będzie więcej tekstów gościnnych. Przy okazji dziękuję im bardzo, że poświęcili mi czas i swoimi tekstami wzbogacili zawartość Krytykanta.

Cóż jeszcze? Ukazał się kwietniowy Art&Business, a w nim mój felieton. Ponadto w darmowym magazynie Reporter znajdą Państwo artykuł Adriana Chorębały o niniejszym blogu. Wprawdzie dowiedziałem się z niego, że jestem „niezbyt lubiany w artystowskim światku”, ale niechybnie musi być to pomyłka - kontaktów z owym mitycznym środowiskiem raczej nie odnotowałem, więc zapewne chodziło o antypatię do moich tekstów. W każdym razie miło wiedzieć, że Państwo intensywnie o mnie myślą. Reporter leży w lokalach w Warszawie (między innymi Balsam, CDQ, Chłodna 25), Krakowie (Bunkier Cafe, Alchemia), Bytomiu (Kronika, Jazz Club Fantom), Katowicach (Cogitatur, Dekadencja), Wrocławiu (Ośrodek Działań Artystycznych Firlej) i Poznaniu (SQ Klub). Z tego miejsca raz jeszcze dzięki autorowi za ten tekst.

I na zakończenie zapraszam do obejrzenia filmu mojego Szanownego Kolegi Tymoteusza Borowskiego, który od pół roku niestrudzenie i bezinteresownie pomaga mi w pokonywaniu kolejnych przeszkód stawianych przez HTML. Pomyślałem, że dzieło Tymka uświetni ten mały jubileusz, a On się dobrodusznie zgodził. Za co mu - a przede wszystkim za pomoc techniczną - oczywiście serdecznie dziękuję. I to już ostatnie podzięki na dziś. Pozdrawiam.